-
1 obiad
( wczesny) lunch; ( późny) dinner; ( obiad proszony) dinner (party)jeść obiad — to have lunch/dinner, to lunch/dine
co jest na obiad? — what's for lunch/dinner?
* * *miLoc. - edzie1. ( posiłek) dinner; lunch; proszony obiad dinner; musztarda po obiedzie a day after the fair; jeść obiad have dinner, have lunch; wydać obiad give dinner.2. (= pora obiadowa) lunchtime; przed obiadem before dinner, before lunch; po obiedzie after dinner, after lunch; co jest na obiad? what's for dinner?, what are we having for dinner?, what's for lunch?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obiad
-
2 obiad
\obiad proszony Essen ntjeść \obiad [zu] Mittag essenco jest na \obiad? was gibt es zu Mittag?dziękuję, jestem po obiedzie danke, ich habe gerade Mittag gegessen -
3 obiad
obiad m (-u; -y) Mittagessen n;jeść obiad zu Mittag essen;co jest na obiad? was gibt es zum Mittagessen? -
4 obiad
сущ.• завтрак• ленч• обед* * *♂, Р. \obiadu обед;podczas \obiadu за обедом, во время обеда;
po obiedzie после обеда;przed \obiadem до обеда; (z)jeść \obiad (по)обедать
* * *м, Р obiaduобе́дpodczas obiadu — за обе́дом, во вре́мя обе́да
po obiedzie — по́сле обе́да
przed obiadem — до обе́да
(z)jeść obiad — (по)обе́дать
-
5 obiad
-
6 obiad obi·ad
-adu, -ady; loc sg - edziem1) (w południe) lunch2) (wieczorem) dinnerjeść (zjeść pf) obiad — to have lunch/dinner
-
7 obiad
-
8 obiad|ek
m dem (G obiadku) dinner; (jedzony wczesnym popołudniem) ≈ lunchThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obiad|ek
-
9 obiad
1. CH)2. déjeuner3. dîner4. tournée -
10 obiad
1 dinnéar 2 lon 3 lón -
11 obiad
darkëdrekë -
12 obiad
pietūspriešpiečiai -
13 obiad
абедвячэра -
14 obiad
абедвячэра -
15 obiad
ч обід -
16 obiad
töş, töş aşı -
17 obiad
1 hapunan2 minindal3 tanghalian -
18 obiad
1) βραδινό2) μεσημεριανό -
19 obiad
1) ברע תחורא2) םיירהצ תחורא -
20 dysponować obiad
= dysponować śniadanie зака́зывать что́-л. на обе́д (за́втрак)
См. также в других словарях:
obiad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. obiedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} posiłek składający się zwykle z dwóch dań gotowanych i deseru, spożywany zazwyczaj w środku dnia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obiad mięsny, postny, skromny, suty, smaczny. Obiad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obiad — m IV, D. u, Ms. obiedzie; lm M. y «najobfitszy, gorący posiłek spożywany najczęściej w środku dnia» Skromny, smaczny, postny, wystawny obiad. Obiad z trzech dań. Gotować, przyrządzać obiad. Podać, zjeść obiad. Zaprosić kogoś na obiad. Czekać na… … Słownik języka polskiego
obiad — Musztarda po obiedzie zob. musztarda. Proszony obiad zob. proszony … Słownik frazeologiczny
proszony — obiad, proszona kolacja, proszona herbata, herbatka itp. «obiad, kolacja, herbata itp., na które jest się zaproszonym lub na które zaprasza się kogoś»: (...) zdziwiłem się skromnością obiadu. Obiad proszony – myślałem – a tu zaledwie jakiś… … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
Боровяцкие говоры польского языка — … Википедия
gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… … Słownik języka polskiego
lukullusowy — przym. od Lukullus (wódz rzymski, słynący z urządzania wystawnych uczt) ◊ Uczta lukullusowa, obiad lukullusowy itp. «uczta, obiad itp. odznaczające się obfitością, wykwintnymi potrawami» … Słownik języka polskiego
obiadowy — obiadowywi przym. od obiad Serwis obiadowy. Danie obiadowe. ∆ Pora obiadowa «pora dnia, w której się zwykle jada obiad» ∆ Przerwa obiadowa «przerwa w pracy przeznaczona na zjedzenie obiadu» … Słownik języka polskiego
podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… … Słownik języka polskiego
proszony — proszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prosić (p.) proszony w użyciu przym.: ∆ Proszony obiad, proszona kolacja itp. «obiad, kolacja, na które ktoś został zaproszony» proszone w użyciu rzecz., tylko we fraz. Iść, chodzić itp. po… … Słownik języka polskiego